Geplaatst: 1 september 2018
Sinds enige tijd zet ik me in als vrijwilliger via Wolven In Nederland (WiN). Het zal je niet verbazen dat met name de sporen van wolven mijn speciale belangstelling hebben. Via WiN komen meldingen binnen vanuit het publiek, welke dan door de vrijwilligers opgepakt gaan worden. Een concentratie van meldingen op de Veluwe gaf aanleiding om de omgeving af te gaan zoeken op sporen.
Het was oud cursist van onze Jaaropleiding Diersporen Jaap van Leeuwen die de eerste drol vond. Onmiskenbaar van een wolf. De dikte en inhoud lieten er geen twijfel over bestaan. Waar vossen en dassen de ribben van hertachtigen kunnen kraken om bij het waardevolle merg te komen zijn het alleen wolven die ook de grotere botten kunnen kraken. Niet zelden kom ik splinters van scheenbenen of zelfs bijhoeven en tanden tegen in hun uitwerpselen!
Samen met andere WiN vrijwilliger Lia Rijneveld ben ik enkele malen wezen sporenzoeken op de Veluwe. Ook bij ons was het reeds snel raak. Op 28 juli vonden we onze eerste drol op de Veluwe. Uiterlijk waren er nog niet meteen botsplinters zichtbaar, wat het onmiskenbaar wolf zou maken. Ook de dikte was niet dusdanig dat het meteen onmiskenbaar van wolf moest zijn. Het bestond uit meerdere segmenten en het bovenste deel wat de minste kans zou geven op bruikbaar DNA mocht na overleg worden uitgeplozen op zoek naar het ultieme bewijs. Al snel kwamen duidelijke splinters tevoorschijn en hadden ook wij onze eerste drol te pakken.
Op andere tochten vonden Lia en ik nog eens twee drollen. Eén daarvan was meteen onmiskenbaar van wolf, maar was helaas erg vaak overreden. Die was niet bruikbaar voor DNA analyse. Iets verderop lag nog een tweede die verder precies hetzelfde eruit zag en op dezelfde wijze in het landschap lag, alleen véél kleiner. Ik weet dat veel andere roofdieren zoals vos en marters kleine uitwerpselen produceren puur ter markering van het territorium en vermoedde dat wolven dit ook zouden doen. Nu is het zo dat om als van wolf afkomstig aangemerkt te worden drollen minimaal 2 cm dik moeten zijn. Dat was hier bij lange na niet het geval. Ik ben nog eens te rade gegaan bij wolvenkenner Hans Hasper die mijn vermoeden bevestigde: “Klopt, vooral een territoriaal beest poept bijna uitsluitend met een boodschap. Dit is immers zijn of haar doel. Daarbij komt nog dat wolven pre-poepjes kunnen hebben. Dit zijn echt kleine keuteltjes/hoopjes met info. Ik heb dit gezien in Bialowezia”. Zo word je elke dag weer wat wijzer!
Naast de drol van ons en Jaap is er nog een derde drol gevonden waarvan een sample is genomen voor DNA analyse. Alle drie de drollen bleken bruikbaar DNA te bevatten. Het blijkt uiteindelijk te gaan om een vrouwelijke wolf die zich ook al een tijdje in Drenthe had opgehouden. In dit persbericht van WiN kan je daar meer over lezen. In datzelfde persbericht wordt overigens nog over de aanwezigheid van een andere wolf gesproken in Flevoland. Hoogstwaarschijnlijk heeft deelnemer Kristian de la Riva tijdens onze spoorvolgen (trailing) cursus daar een drol van gevonden. Deze is toentertijd helaas niet onderzocht op DNA. Kristian heeft geluk met wolven, want enige tijd geleden heeft hij ook een zichtwaarneming gedaan van een wolf op de Veluwe. Overigens is de wolf uit Flevoland inmiddels doorgetrokken naar België alwaar hij zich nu nog steeds bevindt samen met wolvin Naya.
Spannende tijden voor natuurminnend Nederland! Wat gaan deze wolven doen? Blijven ze hier of trekken ze door? Gaan ze een partner vinden en krijgen ze jongen? Door op hun sporen te letten kunnen we antwoord krijgen op deze vragen.
Meer weten over sporen? Kom dan op één van onze cursussen of workshops. Zoek je een sporengids? Neem dan een kijkje naar de Weylin Veldgidsen reeks, of onze digitale Diersporengids.nl. Blijf op de hoogte van onze activiteiten en krijg maandelijks bijzondere sporen en weetjes via onze nieuwsbrief Digitale Sporen.
Tevens bieden wij een online cursus wolvensporen aan. Die heeft dezelfde informatie als onze workshop wolvensporen, maar dan geheel online.